𝕄𝕣. 𝕄𝕣 (complete)

2

အရေးအသားတွေက မရိုင်းပါတယ်နော် အဆင်ပြေတယ်ဆိုမှ ဆက်ဖတ်ပေးဖို့ သတိပေးပါတယ် ဒီထက်အဆင်ပြေတယ်ဆို မန့်လို့ရပါတယ် ကျွန်မစိတ်မဆိုးပါဘူး..

(ဒါဆို စလိုက်ကြရအောင်)

ယခုအချိန်

နှစ်ဦးသားစကားအခြေအတင်ပြောရင်း ဆိုဖာပေါ်ဖြေးဖြေးခြင်းတက်လို့ ဓာတ်ပုံကို ဖြုတ်နေတဲ့ ထယ်ဟျောင်း.. အနောက်ကနေ ရောက်လာပြီး ထယ်ဟျောင်းကို ခါးကနေဖတ်ကာ ဆွဲခေါ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့လက်မောင်းပေါ် တန်းလန်းလေးပါလာတဲ့အထိ သူတို့နှစ်ယောက်ခန္တာကိုယ်ကအလွန်ကွာသည်..

"ရားးး ဂျွန်ဂျောင်ဂု ခွေးကောင်လွှတ်စမ်း "

ဆိုဖာပေါ်ပစ်ချခြင်းခံလိုက်ရတဲ့ ထယ်ဟျောင်း အောက်ပိုင်းနာကျင်နေပါတယ်ဆိုမှ ဆိုဖာပေါ်ဖင်ထိုင်လျက်ပစ်ချလိုက်တာကြောင့် နာလွန်းလို့မျက်ရည်လေးတောင်ဝှေ့တက်လာသည်..

" ငြိမ်ငြိမ်နေ "

" ရားးး နာတယ်ကွ လီးဘဲ "

ထိုအချိန်ဖုန်းဝင်လာလို့ခါးထောက်ကာသူ့ကိုကျောပေးလို့ဖုန်းပြောနေတဲ့ ဂျောင်ဂု..

# အင်း ငါလာမှာလေ #
# အေးပါကွာ မင်းတို့ကလည်း #
# မပြောစမ်းပါနဲ့ကွာ အဲ့ချီးထုပ်အကြောင်းကို စိတ်မဝင်စားဘူးဟေ့ရောင် #
# စောင့်ကြည့်လိုက် #

အနားကိုသွားကာ ခါးထောက်လို့ထားတဲ့ လက်မောင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး အားနဲ့ကိုက်ကာ အခန်းထဲသို့ပြေးဝင်သွားတဲ့ထယ်ဟျောင်း..

အပြင်ကတယောက်မှာတော့ ဖုန်းပြောရင်းအော်ကာကျန်နေခဲ့သည်..သူ့လက်မောင်းကိုကြည့်လိုက်တော့ သွားရာလေးတွေစီတန်းလို့ ကိုက်မိထားတာအကွင်းလိုက်..

" ဂင်မ်ထယ်ဟျောင်း!!!! မင်းကခွေးလား အားနာလိုက်တာဘယ်လိုကောင်လည်းမသိဘူး "

# ငါ့လက်မောင်းကိုကိုက်သွားတာလေ အဲ့ကောင်ခွေးလိုပဲ #
# တော်တော် မပြောနဲ့တော့ ဂျီမင် ငါအခုထွက်လာခဲ့မယ် ဂျေဟုတ်ရောရောက်ပြီလား #
# အင်းပြီးရော ဒါပဲကွာ#

ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ပါးစပ်ကပွပွပြောရင်းအခန်းထဲဝင်လာတဲ့ဂျောင်ဂု အဝတ်အစားတွေချွတ်ကာ အကျီလဲနေတဲ့ ထယ်ဟျောင်းမှာ အနောက်ကဝင်လာတဲ့အသံကြားလို့ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ပြီးစောင်ခြုံကာ..