Chapter -40 ဘယ်မှာမှန်းမသိ
“ဒါက အထင်ကြီးစရာပဲ၊ မိန်းကေလး။ မင်းရဲ့ ဆေးပညာ အရည်အချင်းကို ဘယ်မှာ သင်ယူခဲ့တာလဲ။” အနီရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးက ပြုံးပြပြန်သည်။ သူမ ဆေးကို ယူလိုက်သည်။
“အရင်တုန်းက လေ့လာဖို့ မြို့တော်ကို အထူးသွားခဲ့တယ်။ ငါ အဲဒါကို သင်ယူဖို့ ပိုက်ဆံအများကြီးကုန်တယ်!” Ning Yue(နင်းယွီ) က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ဖြေတယ်။
ဆေးပညာကို အထူးလေ့လာဖို့ မြို့တော်ကို သွားခဲ့တာလား။ Ning မိသားစုတွင် လူများစွာရှိသည်ကို အနီရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးက မြင်လိုက်ရပြီး သူတို့သည် ကြီးမားသော မိသားစုတစ်ခုဟု ထင်ရသည်။ မလွတ်မြောက်ခင်မှာ ဒီမိန်းကလေးကို ဆေးကျောင်းတက်ဖို့ တတ်နိုင်သလောက် တတ်နိုင်ရမယ်။
"ကောင်းပြီ၊ မင်းဒီနေ့ ကံကြမ္မာဆိုးလို့ ငါထင်တယ်။ မင်း ငါ့ရောဂါကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကုစားခဲ့တယ်။ မင်းေမာင်ငယ်ကို ပေးလိုက်မယ်။" အနီရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးက ထိုက်တန်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။ လည်ချောင်း ပျောက်ကင်းပြီးနောက် သူမသည် အပိုဝင်ငွေရှာနိုင်ခဲ့သည်။
Ning Yue (နင်းယွီ)ဝမ်းသာသွားပြီး Xiaochen(ရှောင်ချန်) ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ အနီရောင်ဝတ်ထားသော အမျိုးသမီးသည် ရထားလှည်းပေါ်သို့ ပြန်လာကာ ယောက်ျားအား မောင်းရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။
လူက မကျေနပ်ဘူး။ "ကျွန်တော်တို့သူမကိုလွှတ်ပေးမှာလား"
"မင်းစိတ်ပျက်နေတယ်ဆိုတာကျွန်မသိပါတယ်။ ပြန်ရတဲ့အခါ ပိုက်ဆံနည်းနည်းပေးမယ်။ ငါ့အသံက ဘယ်လောက်တန်ဖိုးရှိလဲ မင်းမသိဘူးလား။ စိတ်မပူပါနဲ့” ဟု အနီရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးက အဆင်သင့် ပြေပြေပြောသည်။ နောက်ဆုံးတော့ လူက ပြုံးပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။
ရထားလှည်းထွက်သွားတာကိုမြင်တော့ Ning Yue (နင်းယွီ)စိတ်သက်သာရာရသွားတယ်။ သူမနှင့် တတိယညီဖြစ်သူ Ning သည် Xiaochen(ရှောင်ချန်) နှင့် Ning Balang(နင်းဘဲလ်လန်) ကို ၎င်းတို့၏ မိသားစုများထံ ပြန်ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
စစ်တပ်ဆရာဝန် ရှေးခေတ်က မိထွေးဖြစ်လာခြင်း
Historical FictionTranslation Author:Dreamy Coffee Chater-575 translator by NORA