"នេះបងពាក់ទៅ"ជុងហ្គុកហុចអាវអៀមមួយនិងអាវក្រៅអោយថេហ្យុងពាក់ការពារប្រលាក់ ចំណែកនាយពាក់តែអាវអៀមមួយប៉ុណ្ណោះ
"ចុះលោកបានអីពាក់"សំដៅលើអាវក្រៅ (អាវក្រៅនិងរបស់ជុងហ្គុកពាក់មកពីផ្ទះ)
"ខ្ញុំប៉ុណ្ណឹងបានហើយ" និយាយក៏ដើរទៅលើករូបភាពដាក់តាំង ចំណែកថេហ្យុងក៏ទៅយកវត្ថុតូចៗ សម្រាប់តាំងលើតុគិតលុយ បន្តិចក្រោយមកអ្នកដែលជុងហ្គុកបានជួលក៏មកដល់ ហើយពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើការដល់ថ្ងៃត្រង់ទើបសម្រាក
"រួចពាក់កណ្តាលហើយ" ថេហ្យុងនិយាយដោយជូតញើញតិចៗលើមុខ
"កុំយកដៃជូតអី"នាយដើរមកឃាត់រួចទាញកន្សែងមកជូតញើសអោយគេដោយសារតែនាយខ្ពស់ជាង ទើបថេហ្យុងត្រូវងើយមើលមុខនាយ ព្រះអើយហេតុអីគ្រប់យ៉ាងស្កុបបែបនេះ ថេយ៍សម្លឹងផ្ទៃមុខជុងហ្គុកដែលជូតញើសអោយគេនោះភ្លឹសៗ ពិតជាឆ្ងល់ណាស់ហេតុអី មិនបដិសេធសុខចិត្តឈរអោយគេជូតញើសអោយ
"ជុងហ្គុក...អូ!"ដោយសារម៉ោងសម្រាកទើបលោកចនដើរចូលមកមើលកូន ចង់សួរនាំខ្លះៗ ប៉ុន្តែមកឃើញបែបនេះគាត់ក៏រាងគាំងបន្តិចដែរ
"អឺ...អរគុណហើយ"ថេហ្យុងភា្ញក់ស្មារតីមកវិញទាញកន្សែងពីដៃជុងហ្គុកមកជូតខ្លួនឯង
"លោកប៉ាមានការអីឬ"
"ជម្រាបសួរ លោកពូ"
"ប៉ាគាត់គឺ បងថេហ្យុង ប្អូនរបស់បងJhope"
"អរ...សួស្ដី" លោកចន រាក់ទាក់ទៅថេហ្យុង
"នេះត្រូវជាអីនិងគ្នា"
"បាទ?អឺ...ខ្ញុំ គឺ មកដាក់ពាក្យធ្វើការជិតនេះ ឃើញជុងហ្គុកកំពុងរៀបចំហាងទើបចូលមកជួយ "
"គាត់ជាមិត្តខ្ញុំទេប៉ា" ជុងហ្គុកបន្ថែមព្រោះថេហ្យុងឆ្លើយចាកប្រធាន
"ប៉ាធ្វើលេងតើ ហេតុអីចាំបាច់ភ័យ មែនហើយជុងហ្គុក ហាងរៀបចំយ៉ាងម៉េចហើយ"
"គឺបានពាក់កណ្ដាលហើយ លោកប៉ាមើលៗ មួយផ្នែកនេះយ៉ាងម៉េចដែរ" ជុងហ្គុកនាំលោកចនដើរចេញពីថេហ្យុងព្រោះមើលទៅគេដូចជាភ័យៗ
أنت تقرأ
💗អ្នកមកក្រោយ💗(ចប់)
العاطفيةTae: ក្នុងមួយជីវិតនេះ គឺអូនសំណាងជាងគេដែលបានជួយបង បងប្រៀបដូចជាកាដូដែលព្រះប្រទានអោយអូនចឹង ចន ជុងហ្គុក Joen Jungkook Kim Taehyung
