Uni
.
.
မမတို့က လက်ထပ်ပြီး အိမ်မှာပဲ နေကြဦးမှာမို့ နေခြည်တို့က အလိုက်တသိရှောင်ပေးရလေသည်။
" ခဏပဲနော် ပိုးဟပ်ဖြူ။ မောင်တို့လည်း မကြာခင် အိမ်ခွဲရအောင် ''
သူ့အိမ်ကို မလိုက်ချင်တော့တဲ့ ပိုးဟပ်ဖြူက မျက်နှာတော့ သိပ်မကောင်း။
.
.
" မမ... သမီးတို့ ဟိုဖက်အိမ်ပြန်လိုက်ဦးမယ် ''
" ဒီမှာပဲနေကြလေ ''
" ဖေဖေတို့ကလည်း ပိုးဟပ်ဖြူမ ကို လွမ်းနေပြီတဲ့ မမရေ။ ပြန်လိုက်ဦးမယ် ''
ကျော်က နှုတ်ဆက်စကားဆိုပေမယ့် နေခြည်ကတော့ မျက်နှာမပျက်အောင်သာ ထိန်းနေရသည်။ မမကို ဒီထက် အပူမပေးချင်တော့။ နေခြည် ဒီအရွယ်ရောက်တဲ့အထိ ခလုတ်မထိ ဆူးမငြိအောင် ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့ရုံနဲ့တင် လွန်လှပြီ။ မမကို ဒီထက်ပို မပင်ပန်းစေချင်တော့။
.
.
အိမ်ပြန်လာတော့လည်း ကျန်တဲ့သူတွေနဲ့ အကုန်အဆင်ပြေပေမယ့် မေမေနဲ့ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းသာ။ နေခြည့်စိတ်ထဲမှာတော့ ဒဏ်ရာသေးသေးလေးတွေက မွစာကြဲနေကာ ယောက္ခမဖြစ်သူကို မျက်နှာချင်းပင်မဆိုင်မိအောင် ကြိုးစားနေလေသည်။ စကားလေးပြောဖြစ်တာနဲ့ တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခု အပြစ်ဖြစ်တော့တာမို့ နေခြည် အတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်နေမိသည်။ ကျော်သာ ကျောင်းပြီးရင် နေခြည်တို့ ဒီလိုဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိပေ။ အလကားနေရင်း ကျော့်အပေါ်မှာသာ ဒေါသတွေပုံချနေမိတော့၏။
.
.
" မိန်းမရေ... မောင် ကောက်ထားတဲ့ဆိုင်ကယ် ကြည့်ချင်လို့တဲ့ သွားပြလိုက်ဦးမယ် ''
စီးမရတဲ့ဆိုင်ကယ်မို့ နှစ်သိန်းခွဲနဲ့ပေးလိုက်တဲ့ ဆိုင်ကယ်သည် ကျော်နေမင်း လက်ထဲရောက်တော့ အကောင်းကြီးအတိုင်းဖြစ်နေတာမို့ ထီပေါက်သလို ကံကောင်းသွားလေသည်။ ကာဗာတွေကို ဆေးအသစ်မှုတ်၍ အနည်းငယ်ပြန် သ လိုက်တော့ အသစ်နီးပါးဖြစ်သွားတာမို့ စျေးကောင်းရမည့် ဘီးဖြစ်လာလေ၏။ ပွဲမဖြစ်တာလည်း ကြာနေပြီမို့ ကျော်နေမင်း ပျော်လို့နေသည်။
" အလုပ်သွားမယ့်ယောက်ျားကို လိုက်ပို့ပါဦး အသည်းတုံးရဲ့ ''
YOU ARE READING
မခွဲအတူ
Teen Fictionငယ်ငယ်ကတည်းက ရင့်ကျက်ပြီး အတန်းခေါင်းဆောင်အမြဲလုပ်ရတဲ့ ကောင်လေး ကျော်နေမင်း ခြူခြာလွန်းလို့ ကျော်နေမင်းက ပိုးဟပ်ဖြူလို့ နာမည်ပေးခံရတဲ့ ကောင်မလေး နေခြည်ထွန်း
